Via Oostenrijk en Duitsland weer naar België

De dag erna is het gelukkig wél mooi weer. Tijd om onze mountainbikes nog eens boven te halen. Bart is in een roekeloze (of luie) bui, dus hij besluit om gewoon een paar keer met de fiets de bakjes naar boven te nemen en vervolgens keihard downhill naar beneden te knallen. Ik ga voor de sportieve optie: ik neem de andere kant van de vallei en fiets naar boven (1.100 hoogtemeters) tot aan een adembenemend uitkijkpunt. De bergen in deze streek hebben echt van die typische rotsige punten. Op foto is dat al mooi, maar als je daar zelf staat is het nog zoveel indrukwekkender! Onderweg zie ik de ene motard na de andere. Ik ben gek van moto’s, dus voor mij is dat dubbel genieten.

Onze voorlaatste dag neemt Bart nog een plons in het zwembad op de camping – niet verwarmd, dus ijskoud! – terwijl ik de California klaarmaak om te vertrekken. We rijden door tot in Dudenhofen, vlak boven het Zwarte Woud, waar we via park4night een plekje vinden om te wildkamperen in een bos langs de Rijn. Altijd wel spannend, dat wildkamperen, want als je een grote boodschap moet doen, heb je niet veel mogelijkheden. ’s Avonds eten we in de gezellige kelder van een oud historisch gebouw. Ons laatste avondmaal alweer, want onze reis loopt op zijn einde. Zondag rijden we recht naar onze gezinnen, en zit ons vrijgezellenbestaan erop.